- ümman
- is. <ər.>1. Böyük dəniz, dərya, okean. Bir fırtına quşu olub; Baş vurmuşam ümmanlara; Dənizdə dürr axtarmışam. R. R.. Cüt axıb tökülür çaylar ümmana; Uca-uca dağlar lap baş-başadır. N. R.. // Şairanə təşbehlərdə. Xoş olar ürəyin ümmanı varsa; Sevinci, şadlığı duyanı varsa. N. Xəzri.2. məc. Hədsiz, həddən artıq, sonsuz, çox. Ümman dərdim var mənim; Könlüm olur xar mənim; Məskənim dağlar başı; Həmdəmimdir qar mənim. (Bayatı).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.